سرطان کبد یکی از انواع سرطان شناخته شده است که کبد یا در اصطلاح عوام (جگر سیاه) را درگیر می سازد. سرطان کبد اولیه از کبد آغاز می شود، در حالیکه منشا سرطان کبد ثانویه خارج از کبد می باشد. و به کبد گسترش می یابد. سرطان کبد در مراحل اولیه علایم واضح و روشنی ندارد و زمانیکه بیماران با علایم و نشانه های حاد به پزشک مراجعه می نمایند، بعد از بررسی و آزمایش های بالینی پی به بیماری خود می برند. علائمی مبهم و عمومی مانند خستگی، کم‌اشتهایی، حالت تهوع و…
علائم و نشانه های سرطان کبد:
علائم و نشانه های سرطان کبد معمولا هنگامی آشکار می‌شوند که سرطان به مرحله‌ی پیشرفته رسیده باشد.
سرطان کبد ممکن است باعث بروز علائم زیر شود:
زردی (یرقان)؛
درد شکمی؛
کاهش وزن بدون دلیل؛
بزرگ شدن کبد؛
خستگی؛
حالت تهوع؛
استفراغ؛
درد پشت؛
خارش؛
تب.
آزمایش های تشخیص سرطان کبد
غربالگری با استفاده از اولتراسوند و گاهی اوقات آزمایش آلفا پروتئین در فواصل 6 تا 12 ماهه برای افرادی که خطر ابتلا به سرطان کبد در بین آن ها زیاد است، توصیه می شود. این افراد شامل بیماران مبتلا به سیروزی است که به عفونت ویروس هپاتیت بی یا سی دچار شده اند. این کار باعث تشخیص سرطان در سطح اولیه می شود و احتمال درمان سرطان کبد موفقیت آمیز را افزایش می دهد.
درمان سرطان کبد
برای افرادی که سرطان کبدشان در مرحله‌ی اولیه قرار دارد و درمان می‌شود، فقط عمل جراحی و برداشتن تومور به‌طور کامل، به بهبودی منجر خواهد شد.
گزینه‌های جراحی عبارت‌اند از:
۱. هپاتکتومی جزئی
وقتی تومور کوچک است و قسمت کوچکی از کبد را اشغال می‌کند، آن بخش از کبد را می‌توان از طریق عمل جراحی برداشت.
با این حال بسیاری از افراد مبتلا به سرطان کبد در ایالات‌متحده، سیروز دارند. این بدان معناست که هپاتکتومی باید بافت سالم کافی در کبد باقی بگذارد تا کبد بتواند پس از این روند درمان، وظایف ضروری‌اش را انجام دهد.
ممکن است پزشک در حین جراحی به این نتیجه برسد که این روش برای درمان بیمار مناسب نیست یا ریسک جراحی برای بیمار، بیش از حد بالاست؛ در این صورت هپاتکتومی در وسط کار متوقف می‌شود.
هپاتکتومی جزئی فقط برای افرادی درنظر گرفته می‌شود که به‌جز سرطان کبد، مشکل کبدی دیگری ندارند. اگر سرطان به سایر بخش‌های کبد یا سایر اندام‌های بدن گسترش یابد، دیگر از این روش استفاده نمی‌شود.
جراحی کبد در این مقیاس ممکن است به خونریزی بیش از حد و مشکلات انعقاد خون و همچنین عفونت و پنومونی (ذات‌الریه) منجر شود.
۲. پیوند کبد
کاندیدهای پیوند کبد نباید یک تومور بزرگ‌تر از ۵ سانتی‌متر یا چندین تومور بزرگ‌تر از ۳ سانتی‌متر داشته باشند. اگر تومورها بزرگ‌تر از این اندازه‌ها باشند، خطر بازگشت سرطان بسیار بالاست و درنتیجه روش پرخطری مانند پیوند کبد توصیه نمی‌شود.
خطر بازگشت سرطان با یک پیوند موفقیت‌آمیز تا حد زیادی کاهش می‌یابد و عملکرد طبیعی کبد از سرگرفته می‌شود.
با وجود این ممکن است سیستم ایمنی بدن، عضو جدید را پس بزند و به‌عنوان یک جسم بیگانه (خارجی) به آن حمله کند. به‌علاوه فرصت‌های محدودی برای انجام پیوند کبد وجود دارد. هر سال فقط حدود ۶۵۰۰ کبد اهدایی موجود است و بسیاری از آنها برای درمان بیماری‌هایی به‌غیر از سرطان کبد استفاده می‌شوند.
داروهایی که سیستم ایمنی را برای پذیرفتن کبد جدید سرکوب می‌کنند نیز می‌توانند به عفونت‌های جدی و گاهی‌اوقات حتی به گسترش تومورهایی منجر شوند که از قبل متاستاز (گسترش و مهاجرت سلول‌های سرطانی از یک بافت به بافت‌های دیگر) شده‌اند.
درمان برای تومورهای علاج‌ناپذیر
از سوی دیگر شانس زنده ماندن در سرطان کبد پیشرفته، بسیار پایین است. با این حال اقداماتی وجود دارد که یک تیم پزشکی می‌تواند برای درمان علائم سرطان و کُند کردن روند رشد تومور انجام دهد.
درمان حذف‌کننده: مواد خاصی مانند الکل به‌طور مستقیم به داخل تومور تزریق می‌شوند. ممکن است از لیزر و امواج رادیویی نیز استفاده شود.
پرتودرمانی: پرتو به طرف تومور یا تومورها هدایت می‌شود و تعداد زیادی از آنها را از بین می‌برد. در این روش، بیماران ممکن است به تهوع، استفراغ و خستگی دچار شوند.
شیمی‌درمانی: در این روش، داروهای خاصی به داخل کبد تزریق می‌شوند تا سلول های سرطانی را از بین ببرند. در کموامبولیزیشن، خون‌رسانی به تومور به روش جراحی یا به‌طور مکانیکی مسدود می‌شود و داروهای ضدسرطان به‌طور مستقیم به داخل تومور تزریق می شوند.
داوطلب برای مطالعات بالینی: از پزشک‌تان بپرسید آیا هیچ‌گونه آزمایش بالینی وجود دارد که شما بتوانید در آن شرکت کنید یا نه.
گزینه‌های درمانی ممکن است براساس نوع سرطان کبد، متفاوت باشند.
درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟
اگر شما یا یکی از اعضای خانواده تان علایم سرطان کبد را دارید.
اگر علایم خونریزی ظاهر شوند، خصوصاً خونریزی از دستگاه گوارش . این علایم عبارتند از استفراغ خونی یا استفراغی که حاوی ماده سیاه رنگ شبیه دانه های قهوه باشد، وجود خون در اجابت مزاج ، یا اجابت مزاج سیاه رنگ و قیری
نظرات
نظر خود را با ما در میان بگذاریدنشانی ایمیل منتشر نخواهد شد