درمان واریس با روش فرکانس رادیویی داخل وریدی - RF واریس

واریس چیست ؟

رگ های تار عنکبوتی همان رگ های نازک و ریزی هستند که گاهی از زیر پوست خودنمایی می کنند و ظاهر پوست را نا زیبا نشان می دهند. واریس برای خانم ها بسیار آزاردهنده است .همه چیز از یک درد گنگ و احساس خستگی در پا شروع می شود. شاید خیلی از افراد آن را پشت گوش بیندازند و منتظر بنشینند تا روزی این درد برطرف شود غافل از اینکه یکی از سیاهرگ های پایشان روزبه روز گرفتگی بیشتری پیدا می کند و… بعد از آن یک روز می بینند قسمتی از پایشان تغییر رنگ داده و متورم شده و به شدت دردناک است.

انواع دیگری از برجستگی های عروقی به جز واریس ممکن است در پاها دیده شود. تلانژ کتازی، عروقی با قطر۴/۰-۱/۰ میلی متر می باشند که به شکل خطوط نازک به رنگ قرمز هستند. عروق شبکه ای، قطورتر (۴-۲ میلی متر) و پر رنگ تر هستند. میزان شیوع این اختلال بین %۵۰ -۱۰ تخمین زده می شود. البته این میزان با بالا رفتن سن افزایش می یابد.

زنانی که چندین بارداری و زایمان داشته اند شانس بیشتری دارند و احتمالاً میزان شیوع در جوامع شهری بیش تر از جوامع روستایی است.

علل بروز واریس

واریس یا اولیه است که هیچ علتی به جز استعداد ژنتیکی برای آن یافت نمی شود یا واریس ثانویه که در حالت ثانویه این اختلال عروقی ناشی از بیماری زمینه ای می باشد که در این مورد شایع ترین علت بیماری لخته شدن خون در عروق عمقی پاها (Deeprein Thrombosis) است. به همین دلیل در موارد مشکوک حتماً باید سیستم عروق عمقی پاها قبل از هر درمانی در بیمار بررسی شود.

از نظر ظاهری همان طور که گفته شد عروق به صورت نوارهای پیچ در پیچ، متسع و گاهی اوقات گره داری از روی پوست دیده می شوند. هر چه قطر رگ بیشتر باشد رنگ آن آبی تر و هر چه محل قرار گرفتن رگ نیز عمقی تر باشد رنگ آن کبود تر است. به این ترتیب عروق نازک، سطحی قرمز و عروق کلفت و عمقی، آبی هستند.

اهمیت این نکته در انتخاب روش درمانی است. در اکثر موارد شکایت بیمار صرفاً مسائل زیبایی است. اما بعضی اوقات بیماران از درد پاها که با ایستادن طولانی مدت و به ویژه در اواخر روز تشدید می شود شاکی هستند. این درد با در ارتفاع قرار دادن پاها و پوشیدن جوراب واریس تخفیف می یابد.

در مواردی ورم مچ پا، خارش، زخم و تغییرات رنگ در پاها دیده می شود این تغییرات به معنی افزایش فشار در سیستم وریدی پاها است که حتماً نیاز به ارزیابی و درمان جداگانه دارد. عوارضی نظیر خونریزی (کبودی پوست) و لخته شدن خون داخل عروق (عروق برجسته دردناک به صورت ناگهانی) در بیماری واریس دیده می شود.
بیماران با این عروق باید به پزشک مراجعه نمایند و در صورت صلاح دید سونوگرافی داپلر عروق در آن ها انجام شود. مهم ترین مسئله در درمان، تشخیص واریس ثانویه و پی بردن به علل آن است. به طور مثال در موارد ثانویه به ترومبوز عروق عمقی، هیچ درمانی روی عروق سطحی انجام نمی شود و فقط جوراب واریس برای بیمار تجویز می شود. به هر حال در اکثر موارد، بیماران خانم هایی هستند که به علل زیبایی تمایل به درمان دارند. باز هم تأکید می کنیم که قبل از هر درمانی باید از سالم بودن عروق عمقی مطمئن شویم.

فرکانس رادیویی داخل وریدی، روش مشابهی با لیزر داخل وریدی است اما در آن از گرما برای از بین بردن رگ استفاده می‌شود. تخریب رادیوفرکانسی شامل گرم کردن دیواره‌ی ورید واریسی با استفاده از انرژی رادیویی است.

 انجام این روش نیاز به آمادگی خاصی نداشته و فقط بیمار باید از شیو نمودن موهای پا قبل از عمل و مرطوب نمودن آن با کرم بپرهیزد و همچنین ترجیحاً شلوار گشاد و کفش مناسب بپوشد. در صورت عدم تحمل درد مصرف مسکن ساده پیشنهاد خواهد شد.در این روش از طریق یک برش کوچک زیر زانو و روی ساق پا به رگ‌های واریسی دسترسی پیدا می‌کنند. یک لوله‌ی باریک به نام کاتتر تحت اسکن اولتراسوند به رگ‌ها هدایت می‌شود.

یک پروب به کاتتر انرژی رادیویی را ارسال و ورید را گرم می‌کند تا دیواره‌های آن بسته شود. انرژی راديوفرکانس موجب انقباض رگ‌ها و به طور مؤثر گرما باعث از بین رفتن و بسته شدن ورید می‌شود. هنگامی که رگ‌ها بسته شده‌اند، خون به طور طبیعی به یکی از رگ‌های سالم هدایت خواهد شد. این عمل ممکن است تحت بی‌حسی موضعی یا بی‌هوشی عمومی انجام شود و حدود ۳۰ دقیقه زمان می‌برد. پس از اتمام جراحی بانداژ محکمی انجام می‌شود که لازم است ۴۸ ساعت در محل بماند.

بیمار در همان روز ترخیص شده و می‌تواند به خانه باز گردد ولی مجاز به رانندگی در مسیر برگشت نخواهد بود. این روش با برخی عوارض جانبی کوتاه‌مدت مانند ادم و التهاب همراه است که فرد را مجبور به پوشیدن جوراب واریس تا یک الی دو هفته بعد از تخریب فرکانس رادیویی داخل وریدی می‌کند.

نتایج کوتاه مدت با استفاده از فرکانس رادیویی بسیار عالی و طی چند ماه کاملاً قابل درک است. این روش برای ورید‌های واریسی بزرگ‌تر ترجیح داده می‌شود.

مزایای روش رادیوفرکانس

 از جمله مزایای روش رادیوفرکانس باقی نماندن اسکار و جای زخم بزرگ بر روی اندام فرد، درد کمتر نسبت به روش‌های جراحی باز، عدم نیاز به استراحت طولانی مدت پس از درمان و بهبودی کامل و از بین رفتن کامل جای عروق واریسی طی یک سال است. در صورت وجود چندین رگ واریسی باید در چندین جلسه عمل فرکانس رادیویی داخل وریدی انجام شود. سوختن پوست، آسیب به اعصاب و ترمبوز ورید عمقی از عوارض احتمالی این روش است.